Blog

Recht van overpad

Vanmiddag belandde ik in een gesprek van twee mensen die het erover hadden dat het onbegrijpelijk is dat de achteringang van het kerkhof in Aarle-Rixtel voortaan dicht is. Het zou besloten zijn omdat het toegangspad bij de achteringang slecht begaanbaar is. Onzin, vonden de twee.

De achteringang van het kerkhof ligt bij het terrein van het vroegere bejaardenhuis, waar nu appartementen voor senioren staan. Toen het bejaardenhuis er nog was, met aanleunwoningen, sprak ik eens iemand die vanuit haar aanleunwoning pal op het kerkhof keek. Of ze dat niet vervelend vond, vroeg ik haar eens. 'Nee', ze zei, 'ik zit hier goed. Als ik dood ben, hoeven ze me zo maar over de heg te gooien.'

Het sterkste argument dat ik vanmiddag tegen de sluiting van de achteringang van het kerkhof hoorde, was dat een bewoner van een van de appartementen, een man die slecht ter been is, nu geen haring ('herring') meer kan gaan halen bij de haringkar die één keer in de week bij de vooringang van het kerkhof staat. De man liep vanuit zijn appartement via de achteruitgang van het kerkhof altijd over het kerkhof naar de haringkar. Omlopen zou het voor hem vanwege zijn wankele benen, te lastig zijn.

Ik zou zeggen: egaliseer het pad bij de achteringang een beetje en houd de poort open, al was het alleen maar vanwege die man en z'n herring.

(29-10-2022)